عبدا
نویسه گردانی:
ʽBDʼ
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن حسن صیدلانی . منجم معروف . در هندسه و احکام نجوم وحساب و جبر و مقابله بارع بود. از مؤلفات وی : شرح کتاب جبر محمدبن یونس خوارزمی در جمع و تفریق و ضرب و تقسیم است . تاریخ وفاتش به تحقیق معلوم نیست ولی چون ابن ندیم از وی یاد میکند قطعاً قبل از سالهای 377 که هَ . ق . زمان تألیف الفهرست است بوده و از طرفی هم چون شرح کتاب خوارزمی را نموده بعد از سنین 259هَ . ق . است و در این مدت 118 سال میانه ٔ ابن ندیم و خوارزمی حیات داشته و از طرفی دیگر میدانیم که اگربه زمان ابن ندیم نزدیک بود قطعاً سال وفاتش را بدست می آورد پس باید به خوارزمی نزدیکتر باشد از اینرو در آخر مائه ٔ سوم هجری میزیسته است . (از گاهنامه ).
واژه های همانند
۳۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن نافعبن مکرم ، مکنی به ابوالعباس . مردی زاهد و از صلحا بود و از نشابور پیاده به مکه رفت مدت 70 سا...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ )ابن محمدبن ناقیا ، مکنی به ابوالقاسم و معروف به ابن ناقیا. رجوع به ابن ناقیا ابوالقاسم عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن وداع بن زیار. رجوع به ابن وداع عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن هبةاﷲ ملقب به شرف الدین و معروف به ابن ابی عصرون . رجوع به ابن ابی عصرون و الاعلام زرکلی شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف بن نصرالازدی ، مکنی به ابوالولید و معروف به ابن فَرَضی . رجوع به ابن فرضی ابوالولید و نیز ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن یوسف زوزنی . مردی ادیب و از شعراء ظرفاء بود. پادشاهان خراسان او را جهت ندیمی خویش و تربیت و تعلیم ...
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد اندلسی ، مکنی به ابومحمد. رجوع به ابن زهره ابومحمد عبداﷲ شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد بخاری ، مکنی به ابومحمد. رجوع به ابومحمد عبداﷲبن محمد بخاری شود.
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمد بدری دمشقی مصری وفائی ملقب به تقی الدین و معروف به عبداﷲ البدری . ادیب ، عارف به تاریخ و شعر بود....
عبدا. [ ع َ دُل ْ لاه ] (اِخ ) ابن محمدبن بطلیوسی . رجوع به ابن السید شود.