عبدالوهاب
نویسه گردانی:
ʽBDʼLWHAB
عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن محمدبن اسحاق بن مندة العبدی ، مکنی به ابوعمرو معروف به ابن منده . از حفاظ حدیث بود. به سال 474 هَ . ق . به اصفهان درگذشت . از کتب او است : الفوائد فی الحدیث . (از الاعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۱۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن فیروز التمیمی الاحسائی . فقیهی حنبلی و از علماء احساء (بحرین ) است . به سال 1172 ...
عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن محمد الازدی معروف به المثقال . شاعری هجاگوی و لاابالی بود و در اشعار او رقتی است و او را اخباری...
قاضی عبدالوهاب . [ ع َ دُل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) ابن علی بن نصر بغدادی ، مکنی به ابومحمد. از دانشمندان بزرگ مالکی است . رجوع به حسن المحاضرة ...
اخت فضیل بن عبدالوهاب . [ اُ ت ُ ف ُ ض َ ل ِ ن ِ ع َ دِل ْ وَهَْ ها ] (اِخ ) خواهر فضیل . شیخ جمال الدین ابوالفرج عبدالرحمان بن علی جوزی او را...