عبهری غزنوی . [ ع َ هََ ی ِ غ َ ن َ ] (اِخ ) عبدالحمید. مردی حکیم و شاعر و ملازم الب ارسلان و ملکشاه بود با شاعرانی مانند حکیم سنایی و ادیب صابر و سوزنی مصاحبت داشته است . از اشعار اوست :
بگردون برین بر شد بفخر مملکت ایران
که گسترد از برش سایه خجسته رایت سلطان
خداوند جهان الب ارسلان سلطان دین پرور
که با عدلش نماید جور یکسر عدل نوشروان .
(از مجمع الفصحاء ج 1 ص 447).