عسلی

عسلی . [ ع َ س َ ] (اِخ ) نام او شکری (بک )بن علی بن محمدبن عبدالکریم بن طالب عسلی است که از زعمای نهضت جدید عربی و از شهیدان راه آزادی بوده است . وی بسال 1285 هَ .ق . در دمشق متولد شد و از مدارس آنجا و آستانه فارغ التحصیل گشت . سپس به نمایندگی مجلس شورای عثمانی از طرف مردم دمشق انتخاب شد. آنگاه وکیل مدافع گشت و مدتی نیز روزنامه ٔ «القبس » را منتشر ساخت . و درجنگ بین المللی اول محکوم به اعدام گردید و به سال 1334 هَ .ق . / 1916 م . این حکم اجرا شد. او نخستین کسی است که در مجلس شورای عثمانی از فعالیت های صهیونیها پرده برداشت و تمبرهایی را نشان داد که در پست خودبکار میبرده اند. او راست : القضاة و النواب ، الخراج فی الاسلام ، المأمون العباسی که داستانی است . (از الاعلام زرکلی از منتخبات التواریخ لدمشق ، و ایضاحات عن المسائل السیاسیة، و نبذة من وقائع الحرب الکونیة).