علی 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʽLY 
    
							
    
								
        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  هارون بن  علی بن  یحیی بن  ابی منصور، مکنّی  به  ابوالحسن  و مشهور به  ابن  منجم . وی  منجم  و ادیب  و شاعر و راویه  و عروضی  و نسابه  بود (277 - 352 هَ . ق .) با بسیاری  از خلفا و وزراء هم صحبت  بود. او راست  : 1 - الرد علی  الخلیل  فی  العروض . 2 - الرسالة فی  الفرق  بین  ابراهیم بن  المهدی  و اسحاق بن  الموصلی  فی  الغناء. 3 - الفرق  و المعیار بین  الاوغاد و الاحرار. 4 - کتاب  النیروز و المهرجان . 5 - اللفظ المحیط ببعض  ما لفظ به  اللقیط. (از معجم المؤلفین  بنقل  از الوافی  صفدی  ج 12 ص  220. سیرالنبلاء ذهبی  ج 9 ص  64. الفهرس  ابن الندیم  ج 1 ص  144. وفیات الاعیان  ابن  خلکان  ج 1 ص  449. معجم الادباء یاقوت  ج 15 ص  112. کشف الظنون  حاجی خلیفه  ص  1438 و سایر صفحات . هدیةالعارفین  بغدادی  ج 1 ص  680). نام  او در کشف الظنون  به  صورت  «علی بن  عبداﷲ، مشهور به  ابن المنجم » آمده  است .
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵,۷۹۴ مورد، زمان جستجو: ۲.۲۵ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بکار، مکنی  به  ابوالحسن . وی  از مشایخ  است  و با ابراهیم بن  ادهم  صحبت  داشته  است . و از او برخی  کرامات  نقل  کنند. (از...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بکربن  وائل . وی  جدی است  جاهلی  و از عدنانیة. او را فرزندی  بنام  «صعب » بود که  نسل  وی  از اوست . نام  او در نهایةالارب ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بکمش بن  مزان بن  عبداﷲ ترکی ، ملقب  به  فخرالدین  و مکنی  به  ابوالحسن . رجوع  به  علی  ترکی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ] (اِخ ) بلبان بن  عبداﷲ فارسی  مصری  حنفی ، ملقب  به  علاءالدین  و مکنی  به  ابوالحسن . رجوع  به  علی  مصری  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بلبل  الوزیر. وی  به  بغداد بود و خواهرزاده ای  داشت  که  دچار سکته  شده  بود و توسط صاعدبن  بشر معالجه  گردید که  شرح  آن  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بلیق  حاجب . وی  در اوایل  خلافت  القاهر باﷲ عباسی  منصب  حجابت  او را عهده دار بود، ولی  پس  از مدتی  چون  برخی  از بزرگان ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بندار رازی  حنفی ، مکنی  به ابوالقاسم . رجوع  به  علی  رازی  (ابن  بندار...) شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بندار مؤدب . مافروخی  در «محاسن  اصفهان » نام  او را جزء دانشمندان  متقدم  عصر خود (قرن  پنجم  هجری ) آورده  است ، و ظاهراً...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بواب ، علی بن  هلال  بغدادی ، مشهور به  ابن  بواب  و مکنی  به  ابوالحسن . رجوع  به  ابن  بواب  و علی بن  هلال ... شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن  بویه بن  فناخسرو دیلمی ، ملقب  به  عمادالدوله  و مکنی  به  ابوالحسن . رجوع  به  عمادالدوله ٔ دیلمی  شود.