علی حلبی

علی حلبی . [ ع َ ی ِ ح َ ل َ ] (اِخ ) ابن منصوربن طالب حلبی ، ملقّب به دوخلةو مشهور به ابن قارح و مکنّی به ابوالحسن . وی ادیب و راوی بود و بسیار از اشعار را از حفظ داشت . در سال 351 هَ . ق . در حلب متولد شد و مخارج زندگی او از راه تعلیم در شام و مصر تأمین می شد. او نامه ٔ مشهور به «رسالة ابن القارح » را به ابی العلاء نوشت و ابوالعلاء جواب آن را که «رسالةالغفران » است ، برای او نگاشت .یاقوت حموی گوید که : آخرین ملاقات من با علی بن طالب در سال 461 هَ . ق . در تکیت بود. رجوع به معجم الادباءیاقوت چ قاهره ج 15 ص 83 و چ مارگلیوث ج 5 ص 422 شود.