علی دده

علی دده . [ ع َ دَ دَ ] (اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری ، ملقّب به علاءالدین و مشهور به علی دده و شیخ التربة.وی صوفی بود و در شهر موستار متولد شد و سپس ساکن مکه ٔ مکرمه گردید و در سال 1007 هَ . ق . در قلعه ٔ صولنق شهید شد. او راست : 1 - تمکین المقام فی مسجدالحرام . 2 - خواتم الحکم و حل الرموز و کشف الکنوز لما فیها من لطائف العلوم و الحکم . 3 - فضائل الجهاد. 4 - محاضرةالاوائل و مسامرةالاواخر. 5 - مواقف الاخرة و اللطائف الفاخرة. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 243) (از الاعلام زرکلی ). صاحب معجم المؤلفین به مآخذ ذیل نیز اشاره کرده است : کشف الظنون حاجی خلیفه ص 91 و سایر صفحات . الجوهرالاسنی خانجی ص 104. هدیةالعارفین بغدادی ج 1 ص 750. اکتفاءالقنوع فندیک ص 377. فهرس الخدیویة ج 5 ص 141 و ج 6 ص 137. ایضاح المکنون بغدادی ج 2 ص 196. الکشاف طلس ص 138.