عمادالدین نسیمی

عمادالدین نسیمی . [ ع ِ دُدْ دی ن ِ ن َ ] (اِخ ) (سید...) شیرازی ، متخلص به نسیمی . وی از شعرا و عرفای شیراز بود که اصول طریقت را از سید شاه فضل شیرازی نعیمی فراگرفت و دیوان اشعارش بالغ بر سه هزار بیت است . او را در سال 837 هَ . ق . در شیراز به دار آویختند. ولی برخی گویند که وی در حلب به قتل رسید. (از ریحانة الادب ج 4 ص 193 از ریاض العارفین ص 402).