عینة
نویسه گردانی:
ʽYN
عینة. [ ن َ ] (ع مص ) فراخ سیاهی چشم گردیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). عَیَن . رجوع به عین شود.
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۴ ثانیه
آینه گر. [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) سازنده ٔ آینه : شاگردی عبارت و خط تو کرده اندهم صبح آینه گر و هم شام مشک سای .کمال اسماعیل .
آینه لی .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: آینه + «لی »ترکی ، به معنی دارا و دارنده ) قسمی تفنگ در قدیم .
آینه ور. [ ی ِ ن َ / ن ِ وَ ] (اِخ ) قصبه ٔ ناحیه ٔ بندپی به طبرستان .
نیم آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) در دو بیت زیر از مجیر آمده و معنی آن معلوم نشد و احتمالاً آینه ٔ کوچکی بوده است : ای دلت از نه فلک ...
هفت آینه . [ هََ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کنایه از هفت کوکب باشد که سبعه ٔ سیاره است . (آنندراج ) (برهان ).
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
آینه گری . [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (حامص مرکب ) حرفه ٔ آینه گر.
آینه گون .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) چون آینه . رخشنده . صافی .
آینه دار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه آینه در پیش دارد تا عروس و جز او خویشتن در آن بینند : ای آفتاب آینه دار جمال تومشک سیاه مجمره ...
آینه کار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه آینه کاری کند.