غروف . [ غ َ ] (ع ص ) چاه که دست به آبش رسد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آن چاه که از آن به دست آب توان خوردن . (مهذب الاسماء). البئر التی یغترف ماؤها بالید. (اقرب الموارد). || غرب غروف ؛ دلو بزرگ یا دلو بسیارآب بردار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || (اِ) کوزه ای که شکل ظرف اتروسک
۞ را دارد، و آن را غَرّاف نیز آورده اند. (دزی ج
2 ص
207).