غم کشیدن . [ غ َ ک َ
/ ک ِ دَ ] (مص مرکب ) کشیدن غم و اندوه . تحمل غم . رجوع به غم شود
: به یک مرد از ایشان ز ما سیصد است
بدین رزمگه غم کشیدن بد است .
فردوسی .
از دولت و سعادت او شادمان نشد
هر دل که از نحوست ایام غم کشید.
امیرمعزی (از آنندراج ).
زین غم چو نمیتوان بریدن
تن دردادم به غم کشیدن .
نظامی .
برنجد نازنین از غم کشیدن
نسازد نازکان را غم چشیدن .
نظامی .
مانده نشدی ز غم کشیدن
وز طعنه ٔ دشمنان شنیدن .
نظامی .