فاضل هندی

فاضل هندی . [ ض ِ ل ِ هَِ ] (اِخ ) محمدبن تاج الدین حسن بن محمد اصفهانی ، مقلب به الفاضل الهندی . از دانشمندان اواخر دوره ٔ صفوی و از بزرگان زمان خود در دانش و فنون بود. تولدش در سال 1062 هَ. ق . اتفاق افتاد. دوران کودکیش در هندوستان گذشت وبهمین سبب او را هندی خواندند. کتابها و رساله ها و شروح و تعلیقاتی بر آثار علمی و ادبی نگاشت . از جمله ٔ آثارش یکی کتاب کشف اللثام عن قواعد الاحکام در شرح قواعد علامه است که از کتب استدلالی فقه بشمار است . آثار دیگری نیز دارد. (از روضات الجنات موسوی خوانساری چ سنگی ص 648). رجوع به ریحانة الادب ج 3 ص 183 شود.