فحیح
نویسه گردانی:
FḤYḤ
فحیح . [ ف َ ] (ع اِ) آواز مار که از دهانش برآید. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (مص ) بانگ کردن مار. (تاج المصادر بیهقی ).
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
فحیة. [ ف َح ْ ی َ / ف َ حی ی َ ] (ع اِ) آشامیدنی تنک ، یا عام است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
فهیه . [ ف َ ] (ع ص ) عاجز و درمانده به سخن : سفیه فهیه ؛ نادان و عاجز. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).