فدائی لاهیجانی

فدائی لاهیجانی . [ ف َ ی ِ لا ] (اِخ ) از شعرای همزمان شاه اسماعیل صفوی است . هدایت نویسد: خلف الصدق شیخ محمد لاهیجی شارح گلشن راز شبستری است و بنابراین او را شیخ زاده می خواندند. از جانب شاه اسماعیل صفوی به رسالت نزد محمدخان شیبانی رفته ، آخرالامر عزلت گزیده و در شیراز فوت شده است . از اشعار اوست :
وه کز تو غم خویش نهفتن نتوانم
وز بیم رقیبان به تو گفتن نتوانم
طالع نگر ای شوخ که چون در سخن آیی
بیخود شوم از شوق و شنفتن نتوانم .

(از مجمعالفصحاء ج 2 ص 27).

هدایت در ریاض العارفین سال درگذشت او را 927 هَ . ق . ذکر کرده است .