فسرده دل . [ ف ُ
/ ف ِ س ُ دَ
/ دِ دِ ] (ص مرکب ) کنایت ازمردم دل افسرده و دل مرده باشد. (برهان )
: نزد فسرده دلان قاعده کردن چو ابر
با دل آتش فشان چهره دژم داشتن .
خاقانی .
فسرده دلان را درآیدبه کار
غم آلودگان را شود غمگسار.
نظامی .
|| کنایت از مردم سخت دل و بی مهر هم هست . (برهان ).