قل اعوذ. [ ق ُ اَ ] (ع جمله ٔ فعلیه ٔ امری ) بگو پناه میبرم ، و این مأخوذ است از آغاز معوذتین ، دو سوره از قرآن کریم
۞ که با آیه های «قل اعوذ برب الناس » و «قل اعوذ برب الفلق » آغاز میشوند
: گریزنده گشته ست بخل از کفش
کفش قل اعوذ است و بخل اهرمن .
فرخی .
مثل دیو از قل اعوذ گریخت .