کاتب سیاری

کاتب سیاری . [ ت ِ ب ِ س َی ْ یا ] (اِخ ) احمدبن محمدبن سیاربن عبداﷲ کاتب بصری مکنی به ابوعبداﷲ، در زمان حضرت امام حسن عسکری (ع ) متوفی 260 هجری از نویسندگان آل طاهر و ضعیف الحدیث و مردودالروایه و فاسدالمذهب و تناسخی المشرب بود. از تألیفات اوست :
1- ثواب القرآن 2- الطب 3- الغارات 4- القراآت 5- النوادر یا نوادرالقرآن و وفات او بنوشته ٔ منهج المقال در سال 368 هَ . ق . اتفاق افتاده است ولی این تاریخ با تاریخ زندگانی مذکور او که مصرح به خود او و دیگر مشایخ رجال است بالفرض منافی هم نباشدبسیار مستبعد است بلکه ظاهر کلام بعضی از علمای رجال این است که احمد زمان امام جواد علیه السلام را نیز درک کرده است . (ریحانة الادب ج 3 ص 333 و ج 2 ص 247).