کده

کده . [ ک َدْه ْ ] (ع مص ) سخت زدن که اثر سخت کند. (از اقرب الموارد). کوفتن با سنگ و مانند آن چندان که اثر سخت کند. (ناظم الاطباء). خراشیدن و کوفتن به سنگ . (تاج المصادر بیهقی ). || رسیدن چیزی به صورت پس خراشیدن آنرا. (لغة فی کدح ) (از ناظم الاطباء). خراشیدن روی . (منتهی الارب ). || شکستن چیزی را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || جدا کردن موی سر به شانه . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چیره شدن و غالب گردیدن بر کسی . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چیرگی . (منتهی الارب ). || رنج دادن غم کسی را. || کسب کردن برای اهل خود در مشقت . (از اقرب الموارد).