کن و مکن . [ ک ُ وَ
/ک ُ ن ُ م َ ک ُ ] (جمله ٔ فعلیه ، امر و نهی ) انجام بده و انجام مده . با افعل و لاتفعل قیاس شود
: لاتفعل و افعل نکند چندان سود
چون با عجمی کن و مکن باید گفت .
؟ (از مرصاد العباد).
خلق را از راه وعظ، کن و مکن می فرماید و گاه به زبان اهل حله ثنا می سراید. (مقامات حمیدی از آنندراج ذیل کله ). و رجوع به کن مکن شود.