کونه گذاشتن

کونه گذاشتن . [ ن َ / ن ِ گ ُ ت َ ] (مص مرکب ) نپرداختن قسمتی کوچک از وامی ومحول کردن به زمان بعد. بقیتی از وام را به وقت دیگر گذاشتن . مبلغی کم از پرداختنی را نپرداختن . ادای بقیه ای از وام را باز برای بار دیگر گذاشتن . پرداختن بقیتی اندک از وام و امثال آن و بقیه را به بعد موکول کردن : باز صد تومان کونه گذاشت ؛ یعنی همه را نداد و یکصد تومان نزد خویش نگاه داشت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسر کردن . قسمتی از حق کسی را ندادن و پرداخت آن را به بعد موکول کردن : از مزد خیاط بیست تومان کونه گذاشتم . (فرهنگ لغات عامیانه ٔ جمالزاده ).