گرزه ٔ گاورنگ . [گ ُ زَ
/ زِ ی ِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گرزه ٔ گاوچهر. گرزی که سر آن به شکل سر گاو بود
: چنین تا لب رود جیحون ز جنگ
نیاسود با گرزه ٔ گاورنگ .
فردوسی .
بیامد خروشان بدان دشت جنگ
بچنگ اندرون گرزه ٔ گاورنگ .
فردوسی .
دمان پیش ضحاک رفتی به جنگ
زدی بر سرش گرزه ٔ گاورنگ .
فردوسی .
رجوع به گرزه ٔ گاوپیکر و گرزه ٔ گاوچهر و گرزه ٔ گاوروی و گرزه ٔ گاوسار و گرزه ٔ گاوسر و گرزه ٔ گاومیش شود.