گل به چشم افتادن . [ گ ُ ب ِ چ َ اُ دَ ] (مص مرکب ) مؤف شدن به مرض گل چشم . (آنندراج )
: به چشم شبنم این بوستان گل افتاده ست
ز بس گریسته در عرصه ٔچمن بی تو.
صائب (از آنندراج ).
ز گریه عاقبت کار گل فتاد بچشم
ز گل گلاب کشیدم ز گل گلاب گرفتم .
صائب (از آنندراج ).
و رجوع به گل چشم شود.