گنبد پیروزه . [ گُم ْ ب َ دِ زَ
/ زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان است
: الاّ که بکام دل او کرد همه کار
این گنبد پیروزه و گردون رحایی .
منوچهری .
این گنبد پیروزه ٔ بی روزن گردان
چون است گلستان گه و گاهی چو بیابان .
ناصرخسرو.
این رفیقان که بر این گنبد پیروزه درند
گرچه زیرند گهی جمله همیشه زبرند.
ناصرخسرو.
بقدر گنبد پیروزه گلشن
به نور چشمه ٔ خورشید روشن .
نظامی .
بیا تا بامدادان ز اول روز
شویم از گنبد پیروزه ، پیروز.
نظامی .