گندگی . [ گ َ دَ
/ دِ ] (حامص ) عفونت و بوی ناخوش . (آنندراج ). نَتْن . نَتانت . نُتونت . تعفن . بدبوئی . گندائی
: و شهری که نامش آب گنده باشد صفت ناخوشی و گندگی هست . (فارسنامه ٔ ابن البلخی چ تهران ص
122).
بنده با افکندگی مشاطه ٔ جاه شه است
سیر با آن گندگی هم ناقد مشک ختاست .
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 87).