اجازه ویرایش برای هیچ گروهی وجود ندارد

لایعقل

نویسه گردانی: LAYʽQL
لایعقل . [ ی َ ق ِ ] (ع ص مرکب ) (از: لا + یعقل ) نادان . بی خرد. بی عقل . صیغه ٔ مضارع منفی است و برای استمرار می آید و در صفت حیوان واقع میشود بجهت اظهار کمال نادانی او یعنی الحال هم بی عقل است و در استقبال هم بی عقل خواهد ماند. (غیاث ) :
ناصرخسرو به راهی میگذشت
مست و لایعقل نه چون میخوارگان
دید قبرستان و مبرز روبرو
بانگ برزد گفت کای نظارگان
نعمت دنیا و نعمت خواره بین
اینش نعمت اینش نعمت خوارگان .

ناصرخسرو.


نگاری مست و لایعقل چو ماهی
درآمد از در مسجد پگاهی .

عطار.


هر آدمی که نظر با یکی ندارد ودل
به صورتی ندهد صورتیست لایعقل .

سعدی .


چو ترتیبکی داشتم در شراب
ز لایعقلی کردمی اجتناب .

نزاری قهستانی (دستورنامه ص 73).


بس بگشتم که بپرسم سبب درد فراق
مفتی عقل در این مسئله لایعقل بود.

حافظ.


گفتم از مدرسه پرسم سبب حرمت می
در هرکس که زدم بیخود و لایعقل بود.

مهری .


واژه های قبلی و بعدی
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.
نظرهای کاربران
نظرات ابراز شده‌ی کاربران، بیانگر عقیده خود آن‌ها است و لزوماً مورد تأیید پارسی ویکی نیست.
برای نظر دادن ابتدا باید به سیستم وارد شوید. برای ورود به سیستم روی کلید زیر کلیک کنید.