لبد
نویسه گردانی:
LBD
لبد. [ل َ ب َ ] (ع مص ) مقیم شدن بجایی و لازم گرفتن آن را. || چفسیدن به زمین . || حلق و سینه گرفتن شتر از بسیار خوردن صلیان . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
لبد.[ ل ِ ] (ع اِ) نمد. (منتهی الارب ). نمط : مور اسود بر سر لبد سیاه مور پنهان دانه پیدا پیش راه . مولوی .|| نمدزین . (مهذب الاسماء). خویگیر ز...
لبد. [ ل ِ ب َ ] (اِخ ) (ذو...) جایگاهی است به بلاد هذیل . (معجم البلدان ).
لبد. [ ل َ ب َ ] (ع اِ) پشم گوسپند. گویند ما له سبد و لا لبد و هما الشعر و الصوف ؛ ای ما له شی ٔ. (منتهی الارب ). پشم گوسپند و اشتر : وین عمارت...
لبد. [ ل َ ب ِ ] (ع ص ) آنکه پیوسته در خانه باشد و به سفر نرود و جای را نگذارد. (منتهی الارب ).
لبد. [ ل ُ ب َ ] (ع ص ، اِ) مرد خانه نشین و جای گیر که به تلاش روزی نرود و سفرنگزیند. (منتهی الارب ). || مال ٌ لبد؛ مال بسیار. منه قوله تع...
لبد. [ ل ِ ب َ ] (ع اِ) ابولبد؛ شیر بیشه . (منتهی الارب ).
لبد. [ ل ُب ْ ب َ ] (ع ص ) مال ٌ لبد؛ مال بسیار. (منتهی الارب ).
لبد و سبد. [ ل َ ب َ وَ س َ ب َ ](ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) الشعر و الصوف . موی و پشم .- او رالَبد و سَبدی نبودن ؛ او را هیچ نبودن . (از منتهی الا...