لجف

لجف . [ ل َ ج َ ] (ع اِ) کندگی کرانه ٔ خوابگاه آهو. || مغاکی بر کرانه ٔ چاه . جای آب خورد از حوالی تک چاه . || میانه ٔ رودبار. (منتهی الارب ). میانه ٔ رود. (مهذب الاسماء). میانه وادی . (منتخب اللغات ). || ایستادنگاه توجبه (یعنی سیلاب ). ج ، الجاف . || چاه سرتنگ فراخ شکم . (منتهی الارب ).