ماکد
نویسه گردانی:
MAKD
ماکد. [ ک ِ ] (ع ص ) اقامت کننده در جایی و مؤنث آن ماکدة. (از اقرب الموارد). || آنکه پیوسته بر یک قرار بماند و گویند ماء ماکد، آبی که بر یک قرار ماند، و دَرّ ماکد، شیری که پیوسته بر یک قرار باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). در ماکد، شیر که پیوسته بر یک قرار ماند. (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
معکد. [ م َ ک ِ ](ع اِ) پناه جای . (منتهی الارب ). پناهگاه و جای پناه .ج ، معاکد. (ناظم الاطباء). ملجاء. (اقرب الموارد).