متأفن
نویسه گردانی:
MTAFN
متأفن . [ م ُ ت َ ءَف ْ ف ِ ] (ع ص )نعت است از تأفن . (منتهی الارب ). آن که عیب کند. || گیرنده ٔ خوئی که در او نباشد. || آن که خود را بزور زیرک نماید. (آنندراج ). و رجوع به تأفن شود. || جفاکننده . || کم کننده . || زیان رساننده . (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
متعفن . [ م ُ ت َع َف ْ ف ِ ] (ع ص ) سخت پوسیده و تباه . (آنندراج ). سخت پوسیده و ریسمان تباه گردیده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اق...
متعفن /mote(a)'affen/ معنی بدبو؛ بویناک؛ گندیده. فرهنگ فارسی عمید. ///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////...