محسن
نویسه گردانی:
MḤSN
محسن . [ م ُ س ِ ] (اِخ ) (الشریف ...) ابن حسین بن زیدبن محسن شریف حسنی . از امرای مکه به سال 1101 هَ . ق . مدت یکسال و چهار ماه امارت کرد و پس از منازعه با پسر عمش سعیدبن سعد از امارت مکه بیفتاد ودر سال 1107 هَ . ق . به امارت مدینه رسید و در حدود1115 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 838).
واژه های همانند
۶۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
محسن تبریزی . [ م ُ س ِ ن ِ ت َ] (اِخ ) شاعر عصر صفوی است . نسبش از طرف مادر به محمد حسین چلبی می رسد و از طرف پدر نواده ٔ ابدالخان تبریزی ا...
چم محسن خان . [ چ َ م ُ س ِ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: یکی از مزارع قریه ٔ طایقان قم است . (از مرآت البلدان ج 4 ص 262).
سید محسن اعرجی معروف به محقق اعرجی فرزند سید حسن (۱۱۰۳–۱۱۹۱ خورشیدی)، از مراجع عام تقلید شیعیان بوده‌است. وی در خانواده‌ای روحانی، در بغداد، دیده به ج...
محسن آباد لاکوشته . [ م ُ س ِ ت ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش لشت نشاء شهرستان رشت ، واقع در 5500 گزی شمال خاوری لشت نشاء با 456 تن ...
گوشه محسن بن علی . [ ش َ / ش ِ م ُ س ِ ن ِ ع َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان والانجرد شهرستان بروجرد. واقعدر 18هزارگزی جنوب بروجرد و 10هزارگزی ج...
محصن . [ م ِ ص َ ] (ع اِ) قفل . || زنبیل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
محصن . [ م ُ ص َ ] (ع ص ) رجل محصن ؛ مرد پارسا. || مرد زن گرفته و نکاح کرده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). مردی که زن کند. (آنندراج ). ...
محصن . [ م ُ ص ِ ] (ع ص ) نگهبان . محافظ. (ناظم الاطباء). نگاهدارنده . (از منتهی الارب ). || پارسا. پاکدامن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). |...
محصن . [ م ُ ح َص ْ ص َ ] (ع ص ) استوار. (از منتهی الارب ) : گفتم روم به مکه و جویم در آن حرم کنجی که سر به حصن محصن درآورم . خاقانی .در ...
محصن . [ م ُ ح َص ْ ص ِ ] (ع ص ) استوارکننده . (از منتهی الارب ). کسی که استوار میکند. (ناظم الاطباء). || کسی که گرداگرد چیزی دیوار میکشد.(ا...