مدره
نویسه گردانی:
MDRH
مدره . [ م ِ رَه ْ ] (ع ص ، اِ) رئیس و پایکار قوم . (منتهی الارب ). آنکه زبان قوم باشد. ج ، مداره . (مهذب الاسماء): مدره قوم ؛ سید آنان . (یادداشت مؤلف ). بزرگ . سید. شریف . (ناظم الاطباء). سخنگوی قوم که از آنان دفاع کند. (از متن اللغة). || چرب زبان و چابک دست وقت خصومت و کارزار. (منتهی الارب ). مقدم در سخن و پیشدست هنگام خصومت و قتال . (از متن اللغة). ج ، مداره .
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
مدره . [ م ُ دِرْ رَ / رِ ] (ع ص ) مدرة. تأنیث مُدِرّ، به معنی آب انگیز و ادرارآور. رجوع به مدر شود.
مدره باز. [ م ُ رِ ] (اِ) تاجر خرده فروش . (؟) (ناظم الاطباء) (؟).
مدرة. [ م َ دَ رَ ] (ع اِ) کلوخ . (منتهی الارب ). واحد مدر، یعنی یک کلوخ و یک قطعه گل چسبان . (ناظم الاطباء). رجوع به مَدَر شود. || مدرةالر...
مدرة. [ م ُ دِرْ رَ ] (ع ص ) زنی که سخت می گرداند دوک را به نحوی که گویا از حرکت بازایستاده است . (ناظم الاطباء). رجوع به مُدِرّ شود. || ...