مزح
نویسه گردانی:
MZḤ
مزح . [ م َ ] (ع مص ) مزاح کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (دهار). لاغ کردن . ظرافت کردن . خوش طبعی . ممازحة.لعب . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (اِ) خوشه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || سنبل الطیب و سنبل هندی . (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۳۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
یک مزه . [ ی َ / ی ِ م َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) هم مزه . (یادداشت مؤلف ). هم طعم . دو یا چند طعام که دارای یک طعم و مزه باشند. دارای مزه ٔ واحد...
مزه چش . [ م َ زَ / زِ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) چاشنی گیر. که مزه ٔ غذا را چشد. چشنده ٔ طعم غذا : در جهان هر که شمس دین لقبندشاه ایشان توئی به ...
مزه کش . [ م َ زَ / زِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) مزه کشنده . متلذذ. (آنندراج ). چشنده : همچو طفل گرسنه پیر خردمزه کش از سر بنان من است .حسین ثنا...
بی مزه . [ م َ زَ / زِ / م َزْ زَ / زِ ] (ص مرکب ) دارای طعم نامطبوع . بدطعم . بی طعم . ناگوارد. (ناظم الاطباء). نامطبوع . (یادداشت مؤلف ). کریه...
پشت مزه . [ پ ُ م َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) مخفف پشت مازه است . رجوع به پشت مازه شود.
ترش مزه . [ ت ُ / ت ُ رُ م َ زَ / زِ ] (ص مرکب ) چیزی که ذائقه احساس ترشی از آن کند. (ناظم الاطباء). لب ترش .
مزه دار. [ م َ زَ /زِ ] (نف مرکب ) بامزه . خوش طعم . خوش آیند به ذائقه .- مزه دار گردیدن ؛ بامزه شدن .مزه یافتن . خوش طعم شدن .
مزه آور.[ م َ زَ / زِ وَ ] (نف مرکب ) طعم دهنده . مزه دهنده .
مزه گاه . [ م َ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) عضو مدرک مزه . محل درک طعم . محل درک مزه : ... و نفقه ٔ مزه را به مزه گاه طعامت نرساند و کسوه ٔ دانشت [...
مزه کان . [ م َ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان و بخش سیمکان شهرستان جهرم ؛ در 23/5 هزارگزی شمال غربی کلاکلی کنار راه سیمکان به میمند در دا...