مشت رنده . [ م ُ رَ دَ
/ دِ ] (اِ مرکب ) مشت رند است که رنده ٔ درودگران باشد. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا) (فرهنگ رشیدی ). رنده ٔ درودگران یعنی ابزاری که بدان چوب و تخته رنده کنند. (ناظم الاطباء)
: یک ذره تو را نکرده هموار
نجار زمان به مشت رنده .
ابوالعباس مروزی .