مشک
نویسه گردانی:
MŠK
مشک . [ م َ ] (اِ) (اصطلاح کشتی گیران ) فنی است از کشتی که دست راست حریف را با دست چپ گیرند و به گردن خود بکشند. پای راست او را با دست راست بگیرندو به گردن گیرند و از سر خود او را به زمین زنند.
واژه های همانند
۷۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
مشک افشانی . [ م ُ / م ِ اَ ] (حامص مرکب ) مشک بیزی . مشک پراکنی . عطرپاشی : کار زلف توست مشک افشانی عالم ولی مصلحت را تهمتی بر نافه ٔ چین بس...
مشک چوپان . [ م ُ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ۞ گیاهی است علفی و یکساله ، از تیره ٔ اسفناجیان دارای ساقه و شاخه های راست به ارتفاع 25...
مشک اندودن . [ م ُ / م ِ اَ دَ ] (مص مرکب ) به مشک پوشاندن چیزی را تا معطر و خوشبوی شود. مشک مالیدن : شب خلوت که وقت عشرت بودعرق و عود ...
مشک طرامشیر. [ م ُ / م ِ طَ ] ۞ (اِ مرکب ) ۞ گیاهی است از تیره ٔ نعنائیان که خودروست و آن را ریحان الارض و دیقطامون نیز گویند. مشک طرامشیع...
مشک طرامشیع. [ م ُ / م ِ طَ ] (اِ مرکب ) گیاهی است که وی را در خراسان کاکوتی گویند و بعضی فودنج گویند. حار یابس فی الثلاثه . (بحر الجواهر). ...
مشک ساییدن . [ م ُ / م ِ دَ ] (مص مرکب ) مشک کوبیدن و آن را مانند گرد درآوردن . مشک سودن . کنایه از پراکندن بوی خوش : غلامان را بگو تا عود ...
مشک زیرزمین . [ م ُ / م ِ ک ِ رِزَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سعد. (منتهی الارب ) (انجمن آرا). مشک زمین . رجوع به مشک زمین و مشکک شود.
مشک افشاندن . [ م ُ / م ِ اَ دَ ] (مص مرکب ) مشک بیختن . مشک افشانی کردن . پراکندن مشک . خوشبوی ساختن . عطرافشان کردن : چنان کز خواندنش فرخ ...
نافه ٔمشک یافتن . [ ف َ / ف ِ ی ِ م ُ / م ِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از بلندآوازگی و نیک نامی و شهرت یافتن و نام نیک به هم رسانیدن . (برهان ...
رباط مشک مهدی آباد. [ رُ م ُ م ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان مشهد، واقع در 4هزارگزی باختری راه مشهد به ارداک . این ده در جلگه ق...