مصطفی
نویسه گردانی:
MṢṬFY
مصطفی . [ م ُ طَ فا ] (اِخ ) ابن کمال الدین بن علی بکری صدیقی (1099 - 1162 هَ .ق .)، مکنی به ابوالمواهب . طریقه ٔ خلوتیان و مذهب حنفیان داشت و خود از گویندگان و دانشمندان و مؤلفان و سفرنامه نویسان نامی بود. وی به حلب و بغداد و مصر و قسطنطنیه و حجاز سفر کرد و کتابهایی نوشت که از آن جمله است : 1 - مجموع رسائل رحلات . 2 - الصلاة الهامعة. 3 - فتح القدسی . 4 - بلغةالمرید. 5 - التواصی بالصبر و الحق . 6 - منظومة الاستغفار. (از اعلام زرکلی ).
واژه های همانند
۴۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
مصطفی عبدالرازق . [ م ُ طَ فا ع َ دُرْ را زِ ] (اِخ ) ابن حسن بن احمد عبدالرازق (1302 - 1366 هَ . ق .). از محققان در فقه و ادب بود به وزارت ا...
قبلان مصطفی پاشا. [ ق َ ب َ م ُ طَ فا ] (اِخ ) مرزفونی . وی در روزگار سلطان محمد چهارم (1678-1278 م .) متولی منصب استانداری ولایات گردید. (ذیل...
لفکه لی مصطفی پاشا. [ ل ُ ک َ م ُ طَ فا ] (اِخ ) رجوع به مصطفی پاشا شود. (قاموس الاعلام ترکی ).
ابوبکربن مصطفی پاشا. [ اَ بو ب َ رِ ن ِ م ُ طَ فا ] (اِخ ) خوشنویسی ترک در خدمت بابعالی . در سال 1181 هَ . ق . درگذشته است .
مستفی ٔ. [ م ُ ت َ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استفاءة. بازگردنده و بازگشته . (از اقرب الموارد). رجوع به استفاءة شود.