موطاء
نویسه گردانی:
MWṬAʼ
موطاء. [ م ُ وَطْ طَءْ ] (ع ص ) پایمال شده و پاسپرده . (ناظم الاطباء). زیر پا سپرده شده . (آنندراج ). نرم و برابر ساخته . (ناظم الاطباء).
- موطاءالاکناف ؛ مرد نرم خوی .
- || جوانمرد وبسیارمهمانی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مردی که در ناحیه ٔ خود یاران و همسایگان را جای دهد و اذیت به آنها نرساند. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) : خیارکم احاسنکم اخلاقاً الموطؤون اکنافاً الذین یألفون و یؤلفون . (حدیث نبوی از کلیله و دمنه چ مینوی ص 182).
- موطاءالعقب ؛ پادشاه با فر و شوکت که خلایق پیرو وی باشند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۹ ثانیه
موطاء. [ م َ طَءْ ] (ع اِ) جای قدم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جای پای . (ناظم الاطباء). و رجوع به موطی ٔ شود.
موتا. [ م َ ] (از ع ، ص ) «موتی ». در معنی مفرد مرده و میت و فوت شده . (ناظم الاطباء).
موتا: این نام در سنسکریت موته muṭa به معنی کوبنده، در هم شکننده می باشد و فعل آن موت muṭ به معنی شکستن، خرد کردن، در هم کوبیدن است. (فرهنگ سنسکریت - ا...
موطأ امام مالک یا الموطأ نخستین کتاب حدیثیِ جامع است که تاکنون باقی‌مانده؛ این کتاب توسط مالک بن انس پیشوای مذهب مالکی جمع‌آوری و نگاشته شده‌است.[۱] د...