مینا. (اِ)
۞ بافت سخت و براق و متراکمی که قسمت سطحی تاج دندان را با ضخامتی قابل توجه پوشانده است این بافت دارای اصل اکتودرمی
۞ است و در ترکیب آن
89% فسفات دو کلسیم
۞ و
4/5% کربنات دو کلسیم
۞ و
1/3% فسفات دو منیزیم
۞ و
0/9% املاح مختلف و
3/3% غضروف و
2% چربی وجود دارد. چنانکه ملاحظه میشود در ترکیب مینا بالغ بر
96/5% مواد معدنی وجود دارد و فقط در حدود
3/5% آن از مواد آلی است . بهمین جهت نسج مینا دارای سختی جالب توجهی است بطوری که فقط الماس و کورندون
۞ که بعد از الماس از سایر کانیها سخت تر است قادرند بر روی مینا خط بیندازند بعبارت دیگر سختی بافت مینا در حدود
8 میباشد (سختی الماس
10 و کورندون
9 است ) و با توجه به اینکه سختی شیشه در حدود
6 است سختی مینا بهترمشخص میشود. مینای دندان مانند جمیع اجسام سخت در برخورد با سنگ چخماق
۞ ایجادجرقه میکند. مینای دندان . لعاب که روی دندان را پوشانده است . ماده ٔ شفاف روی دندان . (یادداشت مؤلف ).