ناظم تبریزی . [ ظِ م ِ ت َ ] (اِخ ) محمد صادق ، معروف به صادقا. نصرآبادی آرد: «ساکن عباس آباد اصفهان بود... فی الجمله تحصیلی کرده بود، خود را از قید تعلق فارغ ساخت مدتی در مکه ٔ معظمه ساکن شده بود و اوقات صرف عبادت و مجالست اهل حال می کرد، تذکره ٔ مختصری نوشته ، چند سال قبل از تحریر فوت شد»
۞ . او راست :
آغوش گل ز سینه ٔ چاکم نشانه ای است
دستان بلبلان ز سرودم ترانه ای است
خاشاک راه او که به مژگان ربوده ام
از بهر مرغ دیده ٔ من آشیانه ای است
۞ .
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص
411 و نگارستان سخن ص
116 و روز روشن ص
676 و دانشمندان آذربایجان ص
369 شود.