ناظم کرمانی . [ ظِم ِ ک ِ ] (اِخ ) از شاعران متأخر است . مؤلف صبح گلشن آرد: «از وطن به هندوستان قدم گذاشت و در کانپور با قاضی محمدصادق اختر صحبت داشت »
۞ ، و نیز این سه بیت را از او نقل کرده است :
شدم آخراسیر غمزه ٔ هندوی طنازی
جفاجو نازنینی سروقدی عشوه پردازی
چو صیدی بسمل افتادم به دام آن پری پیکر
کبوتروار گردیدم اسیر چنگ شهبازی
پشیمان می شوی ناظم در این ره پا منه هرگز
که جور خوب رویان را نباشد هیچ اندازی (؟)