نامی اردوبادی . [ ی ِ اُ ] (اِخ ) در اواخر قرن دهم و اوایل قرن یازدهم میزیسته و با صادقی کتابدار مؤلف مجمع الخواص معاصر بوده است و مؤلف مزبور از وی در ضمن نقل خاطراتی این بیت را ثبت کرده است :
بدر منیر ما نه همین دلپذیر ماست
خورشید سایه پروربدر منیر ماست .
رجوع به مجمع الخواص ص
214 و دانشمندان آذربایجان ص
369 شود
۞ .