نحاس
نویسه گردانی:
NḤAS
نحاس . [ ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم بن محمد شافعی دمشقی دمیاطی ، ملقب به محیی الدین . از فضلای قرن نهم هجری است . وی در فتنه ٔ تیمور از دمشق به دمیاط رفت و به سال 814 هَ . ق . درگذشت . از تألیفات اوست : 1- تنبیه الغافلین عن اعمال الجاهلین ، در بدع و امور مستحدثه 2- مشارع الاشواق الی مصارع العشاق ، در فضایل جهاد. (از ریحانةالادب ج 4 ص 177 از معجم المطبوعات ص 1848).
واژه های همانند
۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
نحاس قبرسی . [ ن ُ س ِ ق ُ رُ / ق ِ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مس سرخ مایل به زردی است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ).
نهاس . [ ن َهَْ ها ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). اسد. (متن اللغة) (اقرب الموارد). نهوس . (منتهی الارب ) (متن اللغة) (آنندراج ). || ...