ند. [ ن ِدد ] (ع اِ) همتا. (منتهی الارب ) (دهار) (جهانگیری ) (آنندراج ) (دستوراللغة) (غیاث اللغات ) (مهذب الاسماء). مِثْل . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (جهانگیری ) (زمخشری ) (غیاث اللغات ). نظیر. (اقرب الموارد) (غیاث اللغات ). شبیه بِدّ. (یادداشت مؤلف ). ندید. (از المنجد)
: آنکه نی ضد بُوَد نه ند او را
نیستش کس شریک در دو سرا.
(ولدنامه چ همایی ص 6).
|| ضد. (آنندراج ) (منتهی الارب ). مانند مخالف . (زمخشری ). مانندی که منازع باشد.(نفایس الفنون از تفسیر کبیر). ج ، انداد. || یار. (یادداشت مؤلف ). || نزد متکلمان ، هر شی ٔ که با شی ٔ دیگر در ذات مانند و در صفات مخالف باشد آن را ند گویند چنانکه گویند: اﷲ تعالی منزه عن الند. (نفایس الفنون از شرح مؤلف ). || (اصطلاح صوفیه ) هر چیز که بنده را از تقدیم خدمت نسبت به آقایش بازدارد آن ند است ، از جمله ٔ آن چیزهاست : نفس و هوی و هوس . حق تعالی در قرآن مجید فرموده : اءفرأیت من اتّخذ الهه هواه . (قرآن
23/45). از آن جمله است شهرت بین خلق بر اثر حب ریاست ، و از آن جمله است این جهان و شیطان . (نفایس الفنون ). || نام بت نیز هست . (غیاث اللغات ). معبود. تمثال . (یادداشت مؤلف ). || کشته . بوی خوش . رجوع به ند [ ن َ ] و ند [ ن َدد
/ ن ِدد ] شود.