نوا
نویسه گردانی:
NWʼ
نوا. [ ن َ ] (اِخ ) قاضی ابوطاهر خواجه صدر، متخلص به نوا. از شاعران قرن سیزدهم هجری است و تذکره ای راجع به مشایخ و اکابر سمرقند تألیف کرده است . رجوع به تذکره ٔ قاری ص 258 و فرهنگ سخنوران ص 616 شود.
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
هم نوا. [ هََ ن َ ] (ص مرکب ) هم آواز. هم صدا : یاد ایامی که با هم آشنا بودیم ماهم خیال و هم صفیر و هم نوا بودیم ما.صائب .
باد نوا. [ دِ ن َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) صوت و نفس و خوانندگی و گویندگی را گویند. (برهان ) ۞ (آنندراج ) (انجمن آرا). صوت و خوانندگی و گو...
خوش نوا. [ خوَش ْ / خُش ْ ن َ ] (ص مرکب ) خوش صوت . با صوت خوب . خوش صدا. خوش آواز : همه برگ او یک یک اندر هوااز آن پس چو مرغی بدی خوش نوا. ا...
نوا زدن . [ ن َ زَ دَ ] (مص مرکب ) نغمه سرائی کردن . تغنی کردن . آهنگ نواختن . نوازندگی کردن : تا چون هزاردستان بر گل نوا زندقمری چو عاشقان ...
قلعه نوا. [ ق َ ع َ ن َ ] (اِخ ) دهی است از بخش دهدز شهرستان اهواز، واقع در 17 هزارگزی جنوب باختری دهدز، کنار راه مالرو راه ری به سروت . موق...
بلبل نوا. [ ب ُ ب ُ ن َ ] (ص مرکب ) خوشخوان مانند بلبل . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ) : نواپرداز گر نبود صریر خامه ٔ مخلص که دیگر بر سر شور...
ساز و نوا. [ زُ ن َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ساز و آواز. ساز و سرور. بزن و بکوب . ساز و نواز : رطل کشان صبح را نزل و نوای تازه بین زخمه زنان ...
پیاله نوا. [ ل َ / ل ِ ن َ ] (اِ مرکب ) اکل و شرب . (آنندراج ).
نوع . [ ن َ / نُو ] (از ع ، اِ) گونه . قسم . (غیاث اللغات ). صنف . لون . (منتهی الارب ). جور : هر روز نوع دیگر می گفت . (تاریخ بیهقی ص 363). از ...
نوع . (ع اِمص ) تشنگی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از تاج المصادر بیهقی ). گرسنگی و تشنگی . (از متن اللغة). از اتباع جوع است . (از تاج ...