نوری . (اِخ ) محمد اندنانی اصفهانی (قاضی ...)، ملقب به نورالدین و متخلص به نوری . از شاعران قرن دهم هجری و از معاصران شاه طهماسب صفوی است
۞ . به سال
1000 هَ . ق . درگذشته است . شاعری کم گوی و گزیده گوی بوده است . او راست :
بیند چو کسی سوی تو، گیرم سر راهش
تا ذوق تماشای تو دزدم ز نگاهش .
جای ترحم است به من کز جنون عشق
می خواهم از تو آنچه در آب و گل تو نیست .
بیم است سراپای مرا زآتش دوزخ
جز سینه که آن داغ تمنای تو دارد.
رجوع به مجمع الخواص ص
153 و صبح گلشن ص
560 و نگارستان سخن ص
134 و تذکره ٔ روز روشن ص
852 و عالم آرای عباسی ص
133 و فرهنگ سخنوران ص
620 و آتشکده ٔ آذر چ سادات ناصری ص
1035 شود.