وافی

وافی . (ع ص ) وفاکننده به عهد. نگهبان عهد. (از اقرب الموارد). باوفا. راست . صادق . آنکه به شرط و عهد خود وفا کند. (ناظم الاطباء) :
ایا رسم و اطلال معشوق وافی
شدی زیر سنگ زمانه سحیقا.

منوچهری .

ز آب تتماجی که دادش ترکمان
آن چنان وافی شده ست و پاسبان .

مولوی .

بر عدم باشد نه بر موجود مست
زآنکه معشوق عدم وافی تر است .

مولوی .

|| تمام . (غیاث اللغات ) (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). کامل . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رسان . (منتهی الارب ). رسان . (مؤلف ). بس . بسنده . شافی :
خواندن بی معنی نپسندیی
گر خردت کامل و وافیستی .

ناصرخسرو.

وافی و مبارک چو دم عیسی ِ مریم
عالی و بیاراسته چون گنبد اخضر.

ناصرخسرو.

اهل تمیز را اندک از بسیار کافی بود و رمزی در تقریر فضایل و مآثر وافی و شافی . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 257).
- درهم وافی ؛ درهم درست و کامل .
|| بسیار. (مؤلف ). || باکفایت . لایق : امیر گفت مشرفی می باید بلخ و تخارستان را وافی و کافی و ترااختیار کرده ایم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 141). || پیمانه ٔ وافی ؛ پیمانه ٔ پر. (ناظم الاطباء). || میزان . عدل . درست . (از اقرب الموارد). || (در اصطلاح عروض ) بیتی باشد که تجزیت بدان راه نیافته باشد یعنی هیچ از آنچه در اصل دائره باشد کم نکرده باشند. (از المعجم ). || (اِ) یک درم و چهار دانگ . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب )(آنندراج ) (ناظم الاطباء). یک درهم و چهار دانگ درهم و یا یک درهم و دو دانگ و یا معادل یک مثقال . (مؤلف ).