وزان . [ وَ ] (نف ) جهنده باشد عموماً و تموج هوا را گویند خصوصاً. (آنندراج ) (برهان ). روان . (غیاث اللغات ). وزنده . (ناظم الاطباء). در حال وزیدن
: خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
باد خنک از جانب خوارزم وزان است .
منوچهری .
تا بادها وزان شد بر روی آبها
آن آبها گرفت شکنها و تابها.
منوچهری .
زلفش کشید باد صبا چرخ سفله بین
کآنجا مجال باد وزانم نمیدهد.
حافظ.