وعل

وعل . [وَ ] (ع اِ) وَعِل . وُعُل . بز کوهی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (دهار) (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد). ج ، اوعال ، وعول ، وُعُل ، موعلة، وَعِلَة. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || مهتر و شریف و توانا. || پناه جای . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || چاره . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء): ما لک عنه وعل ؛ یعنی نیست تو را چاره ای از وی . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || هم علینا وعل واحد؛ ایشان بر ما مجتمعاند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).