هئچت اسپ . [ هََ ءِ چ َ اَ پ َ ](اِخ )
۞ (اوستایی ) هچدسپ ، نام چهارمین نیای زرتشت است ، چند بار پیغمبر از او در سرودهای خود گاتها یاد میکند چنانکه در یسنا
46 بند
15 و یسنا
53 بند
3 نام وی دیده میشود. در مروج الذهب هجدسف آمده است . جزء اول این نام از مصدر هئچ میباشد که در اوستا به معنی آب پاشیدن یا آب ریختن و تر کردن به کار رفته ، بنابراین باید هئچت اسپ به معنی «دارنده ٔ اسب پشنجیده » یا «دارنده ٔ اسب آب پاشیده شده »باشد. (فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ص
229).