هجاء

هجاء. [ هََ ج ْءْ ] (ع مص ) فرومردن گرسنگی کسی و آرمیدن . (آنندراج ) (منتهی الارب ). آرام گردیدن گرسنگی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خوردن طعام . (تاج المصادر بیهقی ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || پر کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). پر کردن غذا شکم کسی را. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || فرونشاندن طعام گرسنگی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آرام کردن طعام گرسنگی کسی را. (از ناظم الاطباء). || به چرا بازداشتن شتران را. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). هجوء. (اقرب الموارد).