هداد
نویسه گردانی:
HDʼD
هداد. [ هََ دْ دا ](اِخ ) ابن شرجیل . یکی از ملوک یمن پدر بلقیس زوجه ٔ سلیمان بن داود علیهاالسلام . (یادداشت به خط مؤلف ).
واژه های همانند
۳۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
هداد. [ هََ ] (ع اِمص ) رفق و تأنی . «هدادیک » گویند به صورت تثنیه . (از اقرب الموارد). || (ص ) قوم هداد؛ مردم ترسو. (از اقرب الموارد).
حداد /haddād/ معنی ۱. آهنگر. ۲. آهن‌فروش. ۳. دربان. ۴. زندانبان. فرهنگ فارسی عمید ////////////////////////////////////////////////////. ببرد در طلب وص...
حداد. [ ح ِ ] (ع مص ) ترک زینت زن که شوهر او وفات کرده . (اقرب الموارد). جامه ٔ سوک پوشیدن زن در عزا و سوگواری شوی . سوک داشتن زن بر مرد...
حداد. [ ح ُ ] (ع اِ) منتهی . غایت . قصاری : حدادک ان تفعل کذا؛ ای قصاراک و غایة جهدک . (اقرب الموارد).
حداد. [ ح َدْ دا ] (ع ص ، اِ) دربان . دروان . (مهذب الاسماء). بواب : لایقاس الملائکة بالحدادین . (ابوبکربن ابی قحافة). ۞ حاجب . دربان . (ناظم ا...
حداد. [ ح ُدْ دا ] (ع ص ) تیز چون کارد و شمشیر و امثال آن . || رجل حداد؛ مرد تیزفهم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || چرب زبان . (منتهی ا...
حداد. [ ح َدْ دا ](اِخ ) او راست : کتاب فضائل القرآن . (ابن الندیم ).
حداد. [ ح َدْ دا ] (اِخ ) او راست : عشرة الحداد و هو مشهور بین المحدثین . (کشف الظنون ). و شاید این حداد با حداد فقره ٔ قبل یکی باشد.
حداد. [ ح َدْ دا ] (اِخ ) نام ایلی به نیج کوه (نائج ) از نور مازندران . رجوع به سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 110 شود.
حداد. [ ح َدْ دا ] (اِخ ) ده کوچکی است ازدهستان حومه ٔ بخش اردکان شهرستان شیراز. واقع در 12هزارگزی باختر اردکان و شوسه ٔ شیراز به اردکان . د...